Բարի լույս տիկին Արուս Քո լվացքը չորա|ցել է Հայաց|քի մեջ քո անհույս Արցունքներդ քարա|ցել են:
Խոհա|նոցդ մաս-մաքուր Ամաններդ լվաց|ված են Մեր համով-հոտով մորքուր Տված հացդ օրհն|ված է:
Եվ հի|մա նստած մենակ Դու հիշում ես քո անց|յալը Ու մատ|ներդ շարունակ Փորփրում են քո ձա|վարը:
Մարդը | քո վարպետ Արտաշը Իր հոգին Աստծուն տ|վեց Նա թեև վարքով անտաշ էր Բայց խելոք էր ձեռնե|րեց:
Նա ու|ներ ոսկե ձեռքեր Ու շարեց պատերը | տան Նա կա|պեց կտուրը ձեր Սարքեց դուռ ու պատու|հան:
Իսկ հե|տո երբ ծնվեցին Զավակներդ անն|ման Տունը քո լցվեց սիրով Ու շնչով երջանկու|թյան:
Ամու|սինդ լուռ ու մունջ էր Նա մռայլ էր չխոս|կան Երբ խ|մում էր հայհոյում էր Հիշում մորդ անպայ|ման:
Ու թեե|վ քեզ հայհոյում էր Բայց իրոք առանց թույ|նի Վաղեմի սովորություն էր Մարդ պետք է արտահայտ|վի:
Եվ հի|մա նա էլ չկա Տանդ սյունն ու հենա|րանը Մնա|ցել ես մեն-մենակ Քո լքված ու դատարկ | տանը:
Զավակ|ներդ չվեցին Ու թռան օտար ա|փեր Նույնիսկ չեն էլ մտածում Որ թողել են քեզ ան|տեր:
Բարի լույս տիկին Արուս բարի լույս... | Am Am Dm Dm E E Am
Am A7 A7 Dm Dm Dm E
E Am Am Dm Dm E E Am
Am A7 A7 Dm Dm Dm E
E Am Am Dm Dm E E Am
Am A7 A7 Dm Dm Dm E
E Am Am Dm Dm E E Am
Am A7 A7 Dm Dm Dm E
E Am Am Dm Dm E E Am
Am A7 A7 Dm Dm Dm E
Am |